Toen mijn vrienden en ik ons inschreven voor de Wildstrubel, een UTMB World Series-race in Zwitserland, was dat niet op basis van grondig onderzoek. We waren aan het napraten over een trailrun in het Limburgse heuvelland, toen mijn ouders ons foto’s lieten zien van een evenement dat ze toevallig hadden gezien tijdens hun vakantie. We werden er zo enthousiast van dat we ons inschreven voor de Wild70, één van de afstanden die onderdeel uitmaakt van de Wildstrubel. In de maanden erna, tijdens onze voorbereidingen, werd pas duidelijk waar we eigenlijk precies aan begonnen waren. Voor iedereen die een UTMB-race overweegt met flink wat hoogtemeters, technisch terrein en geweldige uitzichten: in dit artikel lees je alles wat je moet weten voordat je je inschrijft.
Wildstrubel is 100% Wild, 100% uitzonderlijk…
Dat is de slogan van de Wildstrubel, die dit jaar voor de vierde keer wordt georganiseerd in de Zwitserse Alpen. Het evenement is verspreid over vier dagen en biedt vijf verschillende afstanden aan, die in totaal ruim vijfduizend deelnemers van over de hele wereld aantrekken. Hoewel het evenement elk jaar populairder wordt, duurde het dit jaar tot eind augustus voordat alle afstanden vol zaten. Je hebt dus genoeg tijd om te overwegen of de Wildstrubel iets voor jou is en welke van de onderstaande afstanden je wil doen:
- Wild110: Een 113 kilometer lange trail met 6600 hoogtemeters, ook wel de koninginnenafstand genoemd. De route voert je in een lus van start tot finish in Crans-Montana, rond het Wildstrubelmassief over onder andere de iconische Gemmipas en Rawylpas. Bij de UTMB-index valt deze race in de 100M categorie, goed voor vier running stones. Lees in dit artikel hoe het ook alweer zat met de running stones en andere UTMB-termen.
- Wild70: Een 70 kilometer lange trail met 4600 hoogtemeters die start in Kandersteg en finisht in Crans-Montana, en je meeneemt over iconische bergpassen, langs prachtige watervallen, en de Wildstrubel-hut op 2800 meter hoogte. De Wild70 valt binnen de 100K categorie van de UTMB-index en levert drie running stones op.
- Wild50: Een 53 kilometer lange trail met 3300 hoogtemeters, van Adelboden naar Crans-Montana, waarbij je twee bergpassen, twee afdalingen, en twee klimmen trotseert. Deze race valt in de 50K categorie van de UTMB-index en is goed voor twee running stones.
- Wild20: Een 26 kilometer lange trail met 1200 hoogtemeters, die je vanaf Leukerbad via de Varneralp naar Crans Montana voert. Een korte maar krachtige route, perfect voor wie wil proeven van het bergtrailgevoel. Deze afstand valt in de 20K categorie van de UTMB-index en levert één running stone op.
- Wild10: Een toegankelijke 10 kilometer trail met 500 hoogtemeters, met start en finish in Crans Montana, ideaal voor beginnende trailrunners of liefhebbers van korte, pittige bergroutes. Deze race valt buiten de UTMB-index.
- Wild NextGen: 10 kilometer en 500 hoogtemeters, speciaal voor jonge fanaten tussen de 10 en 17 jaar oud. Zowel start als finish zijn in Crans Montana.
Wild70: een avontuur dat zijn naam eer aandoet
Voor mij en mijn vrienden was de Wild70 absoluut uitzonderlijk, zoals de slogan beloofde. Na een jaar lang samen getraind te hebben en verschillende trailruns in Limburg en de Ardennen te hebben gedaan als voorbereiding, waren we blij toen het eenmaal zover was op de ochtend van 19 september.
Start van de Wild70 in Kandersteg
Bij de start was alles goed georganiseerd: het ophalen van je bib en de tassenafgifte namen samen tien minuten in beslag. En er was voldoende ruimte voor zowel lopers als supporters om nog even warm binnen te staan, totdat jouw startwave aan de beurt was. Je startwave wordt op basis van je UTMB index bepaald: hoe hoger je index, hoe eerder je mag starten. Het is aan te raden om enigszins vooraan je wave te starten. De eerste kilometers gaan namelijk over smalle single tracks, waar veel opstoppingen plaatsvinden. In ons geval (achteraan in wave 3) maakte dit dat we tijdens het eerste uur regelmatig stilstonden.
Daarbij worden de tussentijdse cut-off times (de tijd waarop je uiterlijk een bepaalde rustpost gepasseerd moet zijn) op de seconde gerespecteerd. Hierbij wordt geen rekening gehouden met je officiële starttijd. Gezien het feit dat de Wild70 begint met een steile klim van duizend hoogtemeters, was het in wave 3 dus hard werken om op tijd voorbij het eerste cut-off punt op 16km te zijn. Ik heb in het begin met mensen gelopen die goed voorbereid waren en andere races uit de 100K-categorie met gemak hadden gehaald, maar alsnog te laat waren voor de eerste cut-off. Deze tussentijdse limieten zijn er natuurlijk met een reden: als je de cut-off niet haalt, wordt het waarschijnlijk ook krap om de volledige race binnen de maximale tijd (17 uur en 15 minuten) te volbrengen.
Prachtig uitzicht na de eerste grote klim
Ook onderweg is de race goed georganiseerd. De route is duidelijk aangegeven met paaltjes en er zijn voldoende verzorgingsposten aanwezig om je voorraden goed op peil te houden. Bij de verzorgingsposten zijn veel enthousiaste vrijwilligers aanwezig om je van drinken en eten te voorzien en bij drie posten is persoonlijke support toegestaan. Voor mensen die moeten uitstappen worden er shuttles naar de finish geregeld.
Helaas heb ik zelf ook gebruik moeten maken van zo’n shuttle. Ik was te laat bij het cut-off punt op 59km. Hier moest ik dus uit de race stappen, maar niet voordat ik luid applaus en bemoedigende woorden van de organisatie had ontvangen. Mijn vrienden hebben het allemaal gehaald en werden door een klein groepje mensen bij de finish onthaald rond middernacht. Bij een wegwedstrijd of kortere trailruns die overdag eindigen is het dan tijd voor gezelligheid, maar dat gold niet per se bij de finish van de Wildstrubel. Hoewel de laatste lopers nog een uur hadden om binnen te komen, was de organisatie al bezig met afbouwen en waren de meeste supporters naar huis.
Zowel mijn ervaring als die van mijn vrienden leert ons hiermee eenzelfde les: het finish moment is natuurlijk de kerst op de taart, maar van de weg er naartoe (zowel tijdens de race als alle trainingslopen ervoor) mag minstens net zoveel genoten worden.
Aanvullende tips voor de Wildstrubel
- Train specifiek op lange klimmen en technische afdalingen.
Achteraf gezien had ik de Zwitserse bergen nóg serieuzer moeten nemen in mijn voorbereidingen. Ik dacht goed getraind te zijn dankzij de glooiende heuvels in Limburg & de Ardennen en wekelijkse StairMaster oefeningen in de sportschool. Maar de lange en steile klimmen van de Wildstrubel vergen nog meer dan dat. - Regel je overnachting bij de finish.
Zoals te zien in de beschrijvingen van verschillende afstanden, wijken de start- en finish plek van elkaar af bij de Wild70, Wild50, en Wild20. Houd er rekening mee dat niet alle plekken even makkelijk te bereiken zijn en voor sommige routes heb je ook een autotrein nodig die na 23:00 ’s avonds niet meer rijdt. De organisatie regelt in de ochtend shuttlebussen van de finish naar de start. Dus bij de Wild70 worden er op de ochtend van de start bussen geregeld van Crans Montana naar Kandersteg. Het is dus aan te raden om je overnachting in de buurt van de finish (in plaats van de start) te regelen, zodat je na je zware inspanningen – en eventueel feestmaal – snel je bed in kunt rollen. - Neem tijd om na je race te genieten van de omgeving.
De Wildstrubel georganiseerd in een prachtig gebied dat veel te bieden heeft. Mocht je na je race nog een paar dagen in de omgeving willen ontspannen, is Leukerbad aan te raden vanwege de verschillende natuurlijke thermaalbaden die zich hier bevinden.
Waarom zou je zoiets eigenlijk doen?
Die vraag krijg je als trailrunner regelmatig. Waarom zou je vrijwillig urenlang door de bergen rennen, jezelf uitputten, en misschien niet eens finishen?
Voor mij werd het antwoord tijdens de Wild70 weer glashelder. Omdat het je uitdaagt. Omdat je ontdekt hoe machtig de natuur is en hoe krachtig je eigen lichaam kan zijn. Omdat je onderweg momenten beleeft die je bijblijven, of je nu de finish haalt of niet.
